Terug naar Noorder eiland

Op het moment dat ik dit schrijf is het dinsdag 24 april 9.00 uur in de ochtend. De boot is zojuist vertrokken vanuit Picton naar Wellington. We hebben een tijdje geen internet gehad. Tijdens deze vaart, duurt 3 en een half uur, heb ik de tijd om jullie een beetje bij te praten.

18 april, Dunedin
Botanische tuinen en Olveston een historisch huis

Prachtig weer voor een bezoek aan de botanische tuinen in Dunedin. We zijn inderdaad met de camper gegaan. Niet te geloven hoe steil de wegen hier zijn. Die zijn niet te belopen. Je zal hier wonen zeg. Fietsen is op sommige stukken geen eens toegestaan. Wel de berg op maar niet naar beneden. Moet je lopen met de fiets aan de hand. Voor ons Nederlanders toch niet voor te stellen.
De tuinen waren heel erg mooi. Veel vogels te bewonderen. Zoals alles hier in NZ prachtig aangelegd en onderhouden. Ook in dit park was het klimmen en dalen. Maar zeer de moeite waard. Dat is dan ook te zien aan de foto's. Na een overdadige lunch zijn we terug gegaan naar de parkeerplaats om onze tocht voort te zetten naar Olveston.

Laat ik eerst de geschiedenis van Olveston vertellen. Olveston, een Jacobean herenhuis met 35 kamers, werd in 1906 gebouwd door David en Marie Theomin en hun twee kinderen Edward en Dorothy. In het jaar 1966 liet Dorothy het huis, compleet met inrichting na aan de stad en het ziet er nog precies zo uit als toen het werd bewoond.
Met een gids werden we door 19 kamers van het huis rondgeleid. Enkele kamers worden bewoond door mensen die gedurende de nacht het huis bewaken. We mochten helaas geen foto’s maken binnen. Maar de inrichting was prachtig. Vooral ook de vernuftige dingen waar ze voor die tijd allemaal aan dachten. Zoals een lekbakje in de keuken die via een pijpje uitkwam in de gootsteen. Een complete huiscentrale voor de bediening. Teveel om op te noemen. We hebben de keukens, de slaapkamers van de kinderen, de woonkamer, de eetkamer met een prachtig gedekte tafel. Een bibliotheek met nog de originele boeken. Een leerstoel met daarop een speciale houder om je boek op te zetten. We hebben wel foto’s van de buitenkant van het huis. Toen het huis gebouwd werd stond het helemaal vrij op een heuvel. Met een geweldig uitzicht over de stad en uitzicht op zee. Het huis is nu omringd door heel veel bomen. Waardoor het minder licht is in huis. Toen het huis helemaal vrij stond moet het nog mooier geweest zijn. We waren onder de indruk van het huis en vonden het heel erg leuk.

19 april,
Een hele lange rit naar Kaipoura
Omdat we nog een wijnproeverij te goed hebben bij Peter Yealands gingen we vandaag een wat langere rit maken naar Kaipoura. Vertrokken om 9.15 uur, een rit van 550 km. Vooral het eind duurde lang omdat ze enorm bezig zijn met de weg. We zijn Christchurch voorbij gereden. Omdat we nu eenmaal niet alles kunnen zien. Later bleek ook dat Guus zich een beetje vergist had in de tijd die we nog hebben. Hij dacht dat hij al een week verder was. Gekkerd, hadden we niet zo ver gehoeven op 1 dag. Maar goed uiteindelijk zijn we in het donker aangekomen op een top 10 camping. Als je in het donker aankomt, heb je geen idee waar je bent. Wel de geluiden, we lagen naast een station voor goederen treinen en ze waren nog steeds aan het asfalteren in de buurt. Ook Guus snurkte er van harte op los. Nou ja maar snel vergeten. Wakker geworden bleek het werkelijk fantastisch weer te zijn. Strak blauwe lucht. Buiten ontbeten en koffie gedronken. Eer gisteren liepen we nog met onze dikke jassen rond. Nog niet zo lang geleden was het -1 graden in de nacht. Wat een verschil.
Kaipoura is de plek waar je walvissen, dolfijnen en zeehondjes kan spotten. Wij zijn de zeehondjes gaan spotten. Je kan ze bijna aanraken. Zie de foto's. Na een paar uur spotten zijn we na een maaltje fish en chips vertrokken richting Blenheim. We hebben een afspraak voor een wijnproeverij bij Peter Yealands op maandag de 23e en de boot geboekt naar het Noorder eiland op dinsdag de 24e. Dat allemaal wetende hebben we besloten om een prachtige plek te zoeken waar we 2 nachten willen blijven, we hebben tenslotte vakantie en nog 3 weken te gaan.
Gevonden pracht plek Marfells Beach. Weer een plek met uitzicht op zee. Slapen met de gordijnen open. Slapen onder een sterrenhemel en in de ochtend wakker worden door de zonsopgang. Alleen het waait enorm.

21 april, Seddon
Harde wind op zoek naar een windvrij plekje in de zon

Omdat het zo hard waait gaan we op zoek naar een ander plekje. Een plekje met zon en minder wind. Hier kunnen we niet buiten zitten. Op de kaart een camping gevonden in Seddon. Niet ver. Camping is niet leuk. Verder zoeken. Een vrije campingplek, afslag gemist. Zijn we ineens in Blenheim. Best een grote stad. Daar is een top 10 camping. Gekeken, sta je voor een hoop geld naast een drukke weg. Doen we niet. Andere vrije campingplek gevonden. Taylor road , niet te vinden. Nog gevraagd, grappig kwamen we spontaan uit bij de plek waar we in eerste instantie voor gekozen hadden. Alleen waren we 2 uur verder. Maar lekker in de buurt bij Peter Yealands. Daar zitten we dan uit de wind in de zon. Helemaal alleen, en wat een rust. Hier kunnen we het wel even uithouden. We zitten tussen de bergen. Om 15 uur weg zon, achter een berg. En dan is het toch wat minder. Alles weer ingepakt, dan maar naar Seddon de eerste camping. Hier waait het weer enorm wel is er zon. Maar buiten is het geen doen. We blijven hier maar 1 nacht. Op dit moment dat ik dit schrijf schut de camper heen en weer door de harde wind. Kijken wat de dag morgen brengt. Er is hier in het dorp een supermarkt, gaan we in ieder geval bezoeken. Hopelijk open op zondag. Afhankelijk van het weer gaan we terug naar de mooie plek aan zee, of we hebben nog een andere vrije campingplek gevonden bij een meer. Dat zien we morgen wel.

22 april, Marfells Beach
Leuke mensen ontmoet

Uiteindelijk zijn we weer uitgekomen op Marfells beach. Strak blauwe lucht. Geen zuchtje wind. Hele dag lezen. Gewoon nog geen tijd voor gehad. Deze plek is zo mooi. We krijgen buren. Hans en Ruth. Hans komt van oorsprong uit Nederland, Ruth is een echte Kiwi. Het klikte direct, en we hebben het grootste gedeelte van de middag samen doorgebracht. Samen gegeten. Alle blikken soep die we hadden in 1 pan gegooid. Was best lekkere soep uiteindelijk. Hand is op zijn 19e naar NZ gekomen. Ontmoette Ruth en voor altijd gebleven. Je merkte wel dat hij het heel leuk vond om Nederlands te praten. Ruth kan het verstaan maar niet praten. Ze hebben ook nog gitaar gespeeld en samen gezongen. Ik heb het op film. Probeer het te downloaden. Adressen zijn uitgewisseld, volgend jaar komen ze voor 3 maanden naar NL. Wie weet zien we elkaar nog.

23 april
Winery Peter Yealands

Wijn proeven bij Peter Yealands. Guus heeft ooit de meeste flessen wijn van Peter Yealands verkocht van heel Nederland. Het is een enorm gebied, prachtig aangelegd. Er lopen allemaal friendly chickens. En heel veel schaapjes op hele korte pootjes. Speciaal gefokt door Peter zodat ze gras en onkruid kunnen eten maar niet de druiven. Toen we binnen kwamen stond er op het scherm. Welcome Guus van Ginkel & Hetty Zieleman. Na het wijn proeven, en de vele cadeautjes die we kregen, hebben nog een rondrit gemaakt over het hele terrein.

Echt enorm. Het is ook nog gelukt om op de foto te komen samen met Peter Yealands. Weer een hele leuke ervaring. Daarna zijn we doorgereden naar Picton. Daar is werkelijk niets te beleven. We hebben onze wekelijkse was gedaan, en nu zitten we alweer op de boot. Het weer is prachtig, zo lekker naar buiten en genieten van het uitzicht. Zo hard het waaide op de heen weg, zo rustig is het weer nu.