Kan het nog mooier?

Gisteren zijn we naar Coromandel town geweest. Leuk plaatsje. Een mooie rit er naar toe. Het was niet ver. De ritten zijn nu niet zo lang. Maar dat is prima. We hebben de Driving Creek Highway gedaan. Met een treintje een uur lang door een prachtig gebied. Deze baan is eigenhandig aangelegd door Barry Brickel. Hij is ooit begonnen als pottenbakker, daar heb je klei voor nodig. Dat haalde hij uit het gebied. Toen bedacht hij, ik kan hier wel een spoorlijntje aanleggen. De rails haalde hij uit de inmiddels gesloten kolenmijnen. Wat begon als een hobby, is uitgegroeid tot een prachtige spoorlijn. Hij heeft zelfs de beplanting aangelegd. Een megaproject. Een paar jaar geleden is hij op 80 jarige leeftijd overleden. Hij ligt begraven halverwege zijn spoorbaan. Er is een boek geschreven over de tot standkoming  van deze spoorbaan, die heeft Guus gekregen van mij.

Daarna naar een pracht plek, Martangi Beach. Het zag er naar uit dat we hier helemaal alleen stonden, maar er kwamen toch nog 2 campers bij ons staan. Vanochtend zijn we vertrokken naar Whitianga. Omdat de ritten kort zijn, hebben we veel tijd om het één en ander te verkennen. We zitten vlakbij het plaatsje zelf. We kwamen uit in de haven, en daar zagen we een ferry boot. Die vaart de hele dag op en neer naar de overkant. Hebben we gedaan en daar de meest prachtige dingen gezien tijdens een adembenemende wandeling. 

Deze foto's zijn nog maar een kleine selectie. We zijn eerst naar Farnhill bay gelopen. Toen naar boven naar Shakespeare Outlook. Helemaal naar boven. Mooi uitzicht. Weer naar beneden, al met al een uurtje of 3 gelopen en met de ferry weer terug. Zeer de moeite waard. Ik kan helaas niet alle foto's en video's uploaden. Komt nog wel.

Morgen gaan we verder de Coromandel verkennen. Het is nu woensdag, over exact een week moeten we de camper weer inleveren. Gaat snel ineens, maar er staat nog genoeg op het programma.