Bijna de afgrond in.

Aangekomen in Wellington, de hoofdstad van Nieuw Zealand. De camper geparkeerd op een parkeerplaats, niet ver van het centrum. Ook vlak bij het museum Te Papa. Hebben we bezocht, een museum over de geschiedenis van Nieuw Zeeland. Daarna door de stad gezwalkt. Opvallend is dat skaten hier hot is. Zo hebben we ook koffie gedronken in Wellington. Overigens is koffie drinken in NZ héérlijk. Als koffie liefhebber kan je het niet beter treffen. Dus ook buiten Wellington is koffie drinken  fantastisch.

Vlakbij de parkeerplaats was een supermarkt. Boodschappen doen omdat het morgen Anzac day is. Dan is alles gesloten. Op Anzac day herdenken ze hier en in Australië iedereen die ooit gesneuveld is tijdens een oorlog. Boodschappen gedaan gingen we richting Ortaki Beach. Uurtje rijden, om 18.30 uur op de camping. Is te doen toch? Dachten wij ook. Maar we zijn in de hoofdstad, en ook hier kennen ze de spits. En morgen is iedereen vrij. En dat was te merken, het duurde een tijdje voordat we de stad uit waren. Dan maar wat later op de camping.

Inmiddels was het donker. Ortaki Beach was uiteraard weer een groene camping. Want die liggen zo mooi en afgelegen. Vooral dat laatste is eigenlijk niet handig als het donker is. De weg werd steeds smaller, zelfs gravel. En toen gebeurde het. We moesten een bochtje om en een beetje stijgen. Dat ging dus niet. We gleden weg door losliggende gravel. Daar sta je dan eenzaam en verlaten. En nu? Hier blijven staan is niet handig. Ik uitstappen met een minuscuul zaklampje. We hadden een stukje terug wel een pad gezien met een bord overnachtplek voor auto's. Maar 300 meter achteruit. Nu ben ik niet zo handig het verschil aan te geven tussen links en rechts. Maar met een hoop geschreeuw, en proberen uit te leggen wat ik bedoelde, heb ik met gevaar voor eigen leven Guus achteruit naar het pad 300 meter terug geleid. Achteruit naar beneden, met slippen  en glijden  hebben we het gehaald. Uiteindelijk een prachtige plek. Dat bleek vanochtend bij het opstaan. Een heel avontuur. Hoe de camping er uit ziet dat weten we niet. We waren er bijna, maar we zijn vanochtend maar verder gegaan.

Nu zijn we in Kai Iwi een Holiday Park. Kunnen we weer eens douchen. We hebben weer een prachtig uitzicht. Vanmiddag een wandeling gemaakt over het strand. Voor diegene die het blog lezen bij het ontbijt. Goedemorgen en tot de volgende keer.